Duwtje in de rug
Vanuit het Dijklander Ziekenhuis heeft Annita veel steun ervaren. Zelf twijfelde zij in eerste instantie of haar idee ‘Eten met smaak’ genoeg body zou hebben om mee te dingen naar een landelijke onderscheiding, maar dankzij het enthousiasme van haar leidinggevende durfde zij toch de gok te wagen. En met succes. Niet alleen brengt haar idee de winst van de Onco Care Challenge; ook zijn er al vele patiënten geholpen met hun smaakbeleving. ‘Ik heb goede steun van mijn leidinggevende ontvangen, zowel voor als tijdens het project, en hij heeft mij echt gestimuleerd om het uit te werken. Ook is er een fijne samenwerking geweest met de Centrale keuken. Zonder het enthousiasme van Dijklander-kok Cees Neefjes, maar ook die van Rutger Cruijsen, had dit nooit zover gekomen. Daarnaast waren de afdeling Communicatie, wijkoncologie en diëtetiek nauw betrokken. Je kunt dus echt zeggen dat het een breed gedragen project is geweest.’ Op de vraag wat het project voor Annita heeft betekend, antwoordt zij ontzettend blij te zijn met de aandacht voor de smaakproblematiek die het project ‘Eten met smaak’ heeft gebracht. ‘Zoiets geeft een enorme boost dat je echt denkt: ‘wow’. Je moet het niet alleen bij denken laten, maar echt doen.’
Geïnspireerde actie
Na het lezen van een artikel over oncologisch brood, besluit Annita samen met Cees Neefjes dit onderwerp nader te onderzoeken. ‘Mensen die behandeld worden voor kanker krijgen door de behandeling een andere smaakbeleving. Ze proeven helemaal niets meer, het smaakt naar karton of ze proeven nog wel wat, maar niet goed.’ Om meer inzicht te krijgen in dit proces, besluit Cees langs de patiënten te gaan met een schaal met verschillende soorten boter en een mand met broodjes. Door te proeven, kan er inzichtelijk worden gemaakt op welke smaak er bij een patiënt dient te worden bijgestuurd.
Regelmatig worden er sindsdien smaaksessies en interactieve workshops bij het Dijklander Ziekenhuis georganiseerd. De patiënt krijgt dan een diner voorgeschoteld en kan zelf aan de hand van vijftien verschillende smaakmakers – uiteenlopend van citroensap tot ras el hanout – uitproberen wat voor hem of haar werkt. ‘De patiënten komen altijd heel schuchter en een beetje ongemakkelijk binnen, maar aan het eind van het diner hebben zij de grootste praatjes. Zo leuk om te zien. Iemand leeft weer helemaal op en ervaart weer wat smaakbeleving is. Een groot deel van je levensplezier ervaar je door je maaltijd, bij ons krijgt dat de aandacht.’
Zalm met ketjap
Sinds de introductie van ‘Eten met smaak’, is er veel gebeurd. Naast de interactieve workshops, kunnen patiënten zich ook richten tot de Smaakpoli. Aan de hand van een telefonisch consult wordt voor de patiënt een persoonlijk smaakprofiel opgesteld. ‘Patiënten zijn heel blij en dankbaar dat zij weer iets van smaak kunnen ervaren.’ Vanuit de afdeling zelf bestaat er nog de wens om een boekje uit te geven waarin per smaakprofiel, smaakadviezen gebundeld staan. Binnen het Dijklander Ziekenhuis wordt het gestimuleerd om steeds verder te innoveren. Je onderzoekt een idee en als dit idee lijkt te werken, ga je het implementeren en bijschaven. Samen met Cees Neefjes wordt er nu gekeken om het idee van het boekje, handen en voeten te geven. Dit stelt de patiënt straks nog beter in staat om zelf te kunnen experimenteren. Tot slot vertelt Annita nog een leuk (smaak)anekdote over een patiënt die haar smaak volledig kwijt was. ‘Zij lustte geen vis maar tijdens het diner wilde zij toch de zalm proberen aangezien zij toch niets meer proefde. Mevrouw heeft vervolgens ketjap manis over de zalm gedaan, nam een hap en riep luidkeels: ‘gad-ver-damme, ik proef vis!’. Een geweldig moment.’