Ruud vond in eerste instantie een baan in het Waterlandziekenhuis en volgde de opleiding. “Na de fusie tussen de twee ziekenhuizen ging ik alsnog in Hoorn aan de slag, want ik woon hier dichtbij. Het is de bedoeling dat we uiteindelijk op beide locaties kunnen gaan werken.”
Steeds in een andere ruimte
Het werk is erg divers, vertelt Ruud. “We worden afwisselend in de verschillende ruimtes ingedeeld; om arbo-technische redenen wissel je per dagdeel. Zo werk je de ene keer in de desinfectieruimte waar alle instrumenten die op de operatiekamer zijn gebruikt worden gedemonteerd en gereinigd. Vervolgens gaan ze in de wasmachine. Een andere keer sta je aan de andere kant van die machine, waar de instrumenten er weer uit komen. Dat is de schone ruimte. Daar kijk je alle instrumenten per stuk na: zijn ze schoon geworden, werken ze nog goed of moet er misschien iets geolied of gerepareerd worden? Wat is goedgekeurd leggen we netjes in netten, in een samenstelling waarmee later weer operaties gedaan kunnen worden. Nadat de netten in speciaal papier zijn verpakt, gaan de instrumenten eerst nog in de autoclaaf, waar ze met behulp van stoom gesteriliseerd worden. De derde ruimte waar we werken is de steriele ruimte; daar worden de netten met de bacterievrije instrumenten in stellingen gelegd, klaar voor gebruik. Ook het reinigen en desinfecteren van endoscopen, waarmee met een camera onderzoek wordt gedaan in onder andere maag en darmen, is een taak waar we regelmatig een dag voor worden ingedeeld.”
Neventaken
De medewerkers hebben ook neventaken. “Ik ga zelf binnenkort beginnen met documentenbeheer: samen met een collega ga ik alle protocollen en werkwijzen nakijken om te zien of ze nog actueel zijn. Een andere collega is bijvoorbeeld weer betrokken bij de diverse extra werkzaamheden rondom de endoscopie.”
Ruud is enthousiast over het team waarin hij werkt. “We werken goed met elkaar samen en als je iets niet weet, kun je altijd een collega om hulp vragen. Bijvoorbeeld als je een probleem hebt met het weer in elkaar zetten van een instrument. Of wanneer bij het inpakken van de instrumenten blijkt dat een net veel meer of minder weegt dan je zou verwachten. Dan kan er zo nodig altijd even iemand meekijken en lost het zich soepel weer op.”
Nauwkeurigheid
Het werk op de CSA vraagt grote nauwkeurigheid van de medewerkers. “De instrumenten komen rechtstreeks van de operatiekamer bij ons – er zitten vaak bloed en botresten aan. Het komt wel eens voor dat zo’n botsplinter van een knie of heup heel vast in het instrument zit. Als je dat over het hoofd ziet, zou het kunnen blijven zitten, ondanks de schoonmaakprocedures. Dat is wel eens gebeurd – het is tenslotte mensenwerk, maar door de vele controlemomenten komt het altijd op tijd aan het licht. Toch wil je dat natuurlijk gewoon voorkomen, want schone, steriele instrumenten zijn essentieel voor veilige zorg.”
Volwaardige opleiding
Er vinden op de afdeling de nodige ontwikkelingen plaats. “Er is in de bedrijfstak van alles gaande. Zo worden landelijk allerlei voorschriften verbeterd en dan ook bij ons aangepast. Zo zijn twee jaar geleden de nieuwe kledingvoorschriften bij ons ingevoerd. Verder is er inmiddels een volwaardige mbo-3-opleiding die bestaat uit les op school in combinatie met werkervaring opdoen op de werkvloer; tot negen jaar geleden moest je ons vak nog met een thuisstudie onder de knie zien te krijgen. Het Dijklander Ziekenhuis motiveert de medewerkers ook om bij te scholen en interne trainingen te volgen. Dat is belangrijk voor je accreditatiepunten en je houdt je kennis op peil.”