Bemoeien
Petra begon haar loopbaan als algemeen verpleegkundige, maar merkte dat ze graag meer inspraak en verantwoordelijkheid wilde hebben en meer bij beslissingen binnen de organisatie betrokken wilde zijn. “Op de werkvloer kun je het gevoel krijgen dat beslissingen die van achter een bureau worden genomen niet altijd aansluiten bij de praktijk. Ik ging me daarom steeds meer met dingen bemoeien en op een gegeven moment ben ik ook een managementopleiding gaan volgen.”
Expertise van de werkvloer
Toen ze eenmaal hoofd was, ervoer ze het als een voordeel dat ze tegelijk de expertise van de werkvloer had. “Om de benodigde personele inzet voor een bepaalde afdeling te bepalen, kun je je niet puur baseren op een gemiddelde in andere ziekenhuizen. Je moet je dan afvragen: hebben die ziekenhuizen ook dit soort patiënten en een zelfde soort gebouw? Een belangrijke richtlijn vind ik dan: als het veilig is voor de patiënt, is het ook veilig voor de medewerker.” Natuurlijk moet Petra weleens beslissingen nemen die niet populair zijn. “Maar je weet in elk geval waar je het over hebt en je kunt je afwegingen uitleggen.”
Voorwaarden scheppen
“Mijn dagelijks werk is heel afwisselend en bestaat uit onder meer overleg met collega’s en zorgmanagers, roosters maken, vervanging zoeken bij ziekte en budgetten en scholingsplannen opstellen. Over het algemeen kun je zeggen dat ik de voorwaarden schep waarbinnen de medewerkers hun werk kunnen doen. Denk aan bezetting, scholing en materiaal, maar ook aan veiligheid en een goede sfeer. Overigens kreeg ik, toen ik begon in het Dijklander Ziekenhuis, een buddy die me ondersteunde bij het inwerken. Heel fijn.”
Hoe zou ik het vinden?
Als hoofd heeft ze veel minder direct contact met patiënten. “Maar de patiënt staat wel centraal in wat we met elkaar willen bereiken. Je moet je steeds afvragen: hoe zou ik het zelf vinden als ik op deze manier werd behandeld? Een bemoedigend woord, een glimlach, iemand niet van het kastje naar de muur sturen – dat zijn belangrijke dingen, of je mensen nu ontvangt bij de balie of aan de telefoon te woord staat, of het spreekuur begeleidt. Via de iPads die op de poli’s hangen doen we in het ziekenhuis regelmatig patiënteninterviews. De resultaten – zowel complimenten als aandachtspunten – bespreken we in het team, met als doel onze zorg steeds te verbeteren. De telefonische bereikbaarheid van de poli was bijvoorbeeld een knelpunt. Inmiddels is op de locatie Hoorn het klantcontactcentrum uitgebreid en heeft daarnaast altijd iemand van ons de telefoon bij zich. Dat is echt een verbetering.”
Opvallend veel scholing
Het Dijklander Ziekenhuis ligt voor Petra verder weg dan haar vorige werk. “De bereikbaarheid en de parkeergelegenheid zijn echter zowel in Hoorn als Purmerend heel goed. Daarnaast biedt het Dijklander Ziekenhuis opvallend veel scholing aan. Zo is er een leiderschapsprogramma voor hoofden, waarbij je je in verschillende onderwerpen kunt laten toerusten, zoals financiën, coaching, ziekteverzuim en sturing op kwaliteit. Ook zijn er andere cursussen voor medewerkers, bijvoorbeeld op het gebied van computervaardigheden. Dat is allemaal heel goed geregeld.”