“Toen ik geneeskunde ging studeren, wist ik al dat ik oogarts wilde worden. Dat leek me altijd zo’n interessant vakgebied”, vertelt ze. “Inmiddels werk ik al jaren als oogarts en ben ik er nog steeds heel enthousiast over! In Griekenland werkte ik in een expertisecentrum voor oogaandoeningen. Daar hadden we veel met acute situaties te maken en regelmatig stond je er alleen voor, bijvoorbeeld in de nachtdienst. Het was allemaal best hectisch, maar altijd enorm interessant en inspirerend. Naast mijn baan was ik onder meer actief als dagvoorzitter bij congressen op mijn vakgebied. Het is mijn passie om de oogheelkundige zorg steeds meer te verbeteren.”
Trots
Juist doordat ze in haar eigen land zo actief en gerespecteerd was, was de beslissing om te emigreren best groot. “Mijn man is bouwingenieur en werkt al langer in Nederland. Uiteindelijk besloot ik om hier ook naartoe te komen. Ik moest wel een aantal zaken regelen om mijn vak in Nederland te mogen uitoefenen en ik ben als voorbereiding een cursus Nederlands gaan doen, omdat ik het heel belangrijk vind om mijn patiënten in hun eigen taal aan te kunnen spreken. Ik heb vroeger een paar jaar in Duitsland gewerkt, waardoor ik al Duits sprak. Dat maakte het gemakkelijker om het Nederlands onder de knie te krijgen. Toch ben ik er wel trots op dat dat zo goed lukt.”
Eenmaal in Nederland kon ze bij verschillende ziekenhuizen terecht. “In het Dijklander Ziekenhuis kreeg ik tijdens het sollicitatiegesprek een heel positieve indruk van de sfeer en van de mogelijkheden om je in je vakgebied te ontwikkelen. Ook hoorde ik dat er een groot tekort aan oogartsen is in deze regio, dus ik wilde graag helpen. Het is fijn als je eraan bij kunt dragen dat mensen die al een tijd op de wachtlijst staan, eindelijk geholpen kunnen worden. Daarom heb ik voor het Dijklander gekozen.”
Acute zorg
Evita kwam terecht in een ‘hectische situatie’, zoals ze zegt. “Op het moment zijn we echt onderbezet, maar we hebben een fantastisch team met onder meer physician assistants, optometristen en technisch oogheelkundig assistenten. Samen proberen we efficiënt te werken om zo veel mogelijk patiënten te kunnen helpen. Ik had trouwens niet eerder met physician assistants gewerkt, maar ben erg onder de indruk van wat ze kunnen. Ze zijn een grote ondersteuning binnen het team. Ook hebben we goed contact met directie en management, die echt meedenken over hoe we de huidige uitdagingen aan kunnen gaan. Zo was het spreekuur voor acute zorg tijdelijk gestopt, om ons te beschermen tegen overbelasting. Dat was een goede beslissing, maar inmiddels zijn we daar weer mee gestart. Dat is fijn, want acute zorg is ook een heel interessant en uitdagend aspect van het werk. Verder heeft het Dijklander contact gezocht met andere ziekenhuizen en oogklinieken in de regio om tot een samenwerking te komen. Binnenkort gaan we met een roulatieschema ook avond- en nachtdiensten draaien om acute oogheelkundige zorg te kunnen garanderen. Fantastisch!”
Cultuur van kennisdeling
Inmiddels zet de Griekse Evita zich nu met al haar passie in voor de patiënten van West-Friesland en Waterland. “Natuurlijk moest ik wel even wennen aan de nieuwe omgeving, de soms andere regels en werkwijzen en de systemen waarmee we hier werken”, zegt ze. “Maar eigenlijk voel ik me hier in deze korte tijd al heel erg thuis. De collega’s zijn aardig en toegankelijk en delen mijn focus om te streven naar de beste zorg voor de patiënt, en er is een cultuur van kennisdeling en scholing die je professionele groei bevordert. Denk aan het bezoeken van congressen, supervisie, regelmatig overleg en aios’en die hier de opleiding volgen. En het werk zelf is sowieso geweldig. Staaroperaties zijn leuk om te doen en ik heb veel interesse in onder meer glaucoom en uveïtis, ontstekingen in de oogbol. Verder ben ik altijd nieuwsgierig naar technische ontwikkelingen die het mogelijk maken om aandoeningen steeds eerder te ontdekken, waardoor je dus in een vroeger stadium kunt behandelen en zo de schade kunt beperken. In de toekomst zou ik me graag verder willen verdiepen in de ooglidchirurgie. Ik weet dat het Dijklander Ziekenhuis veel ruimte geeft voor eigen ontwikkeling, dus dat gaat wel goedkomen.”
Directe impact
Voor de nabije toekomst hoopt Evita op een aantal nieuwe collega’s. “Ik heb zelf ervaren dat het team heel open en verwelkomend is voor nieuwe medewerkers, dus je kunt je hier snel thuisvoelen. Verder is er veel wederzijds respect en werken we heel plezierig samen. Tot slot geeft het gewoon ontzettend veel voldoening en betekenis als je iemand succesvol hebt behandeld. Je hebt een heel directe impact op het leven van mensen en dat maakt je inzet elke keer weer de moeite waard.”